Balansowanie na cienkiej linie jest tylko dla wybranych. Pająk trwał w bezruchu w oczekiwaniu na ofiarę.  Ja zachwyciłem się kwiatem – jarzmianką większą, której grządkę znalazłem w lesie za domem. To dość rzadka roślina, charakterystyczna dla wilgotnych lasów. Występuje głównie w górach południowej Europy. W Polsce jest częstsza na południu. Ja się zachwycałem, pająk potraktował ją wyłącznie, jako podpórkę. Gdy fotografowałem, zastanawiałem się, dlaczego woli wisieć przed kwiatkiem i nie sięga po coś tak ładnego. Widać jego świat jest inny.  Nie wszystko co dla nas piękne jest piękne dla innych. Ciekawe, czy lepiej być pająkiem i zarzucać szeroko swe sieci czy pozostać niemym, ale pięknym kwiatem. Tak czy inaczej pająk musiał w obliczu piękna zachować spokój ducha. Przynajmniej do zdjęcia. W przyrodzie realizm jest jednak dominujący. Pająk nie może pozwolić sobie na romantyzm i siedzieć ciągle w kwiatku, bo nic by nie upolował do jedzenia. A może pająk to taki romantyczny realista.

Obrazy